Βασιλικό διάταγμα εφημερίδος της κυβερνήσεως.
H δραχμή ως νομισματική μονάδα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους καθιερώθηκε για πρώτη φορά κατά την περίοδο της αντιβασιλείας του Όθωνα με το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 1833 αντικαθιστώντας τον φοίνικα, νόμισμα που προσπάθησε να καθιερώσει ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1828 . Από τότε και αδιάλειπτα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2002, η δραχμή ήταν νομισματική μονάδα του Ελληνικού κράτους. Η καθιέρωση της το 1833 είναι ακόμα μια προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας να συνδέσει το νεοσύστατο ελληνικό κράτος με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Επιμέλεια: Ιωάννης Καστρινάκης
Το νέο αυτό νόμισμα είχε βάρος 4,477 γραμμάρια από τα οποία τα 4,029 γραμμάρια ήταν καθαρό ασήμι (περιεκτικότητα αργύρου 90%) και τα υπόλοιπα 0,448 χαλκός. Η ισοτιμία της δραχμής ορίστηκε στα 0,895 του γαλλικού χρυσού φράγκου. Υποδιαιρέσεις της δραχμής ορίστηκαν τα χάλκινα 1, 2, 5 και 10 λεπτά και τα ασημένια ¼ δραχμή και ½ δραχμή. Πολλαπλάσια της δραχμής νομίσματα προβλέπονταν το ασημένιο των 5 δραχμών (με χρονολογίες 1833, 1844, 1845, 1846 και 1851) και τα χρυσά κέρματα των 20 δραχμών (1833 και 1852) και των 40 δραχμών (1852 σπανιότατο).
Χρυσό εικοσάδραχμο του 1833.
Στα χάλκινα νομίσματα (λεπτά), στη μεν εμπρός όψη απεικονιζόταν ο ελληνικός βασιλικός θυρεός με την επιγραφή περιφερειακά «ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», στη δε πίσω όψη αναγραφόταν μέσα σε δάφνινο στεφάνι η ονομαστική αξία και το έτος κοπής. Στα ασημένια, την μεν εμπρός όψη κατελάμβανε η κεφαλή του βασιλέως Όθωνα σε νεαρή ηλικία στραμμένη προς τα δεξιά με την επιγραφή περιφερειακά «ΟΘΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» στην πίσω δε όψη απεικονιζόταν ο θυρεός ανάμεσα σε κλαδιά ελιάς, ενώ στο κάτω τμήμα αναγραφόταν η ονομαστική αξία και το έτος κοπής. Τέλος, στα παρόμοια με τα ασημένια χρυσά νομίσματα, η κεφαλή του Όθωνα ήταν στραμμένη προς τα αριστερά. Στην εμπρός όψη των ασημένιων και των χρυσών, υπήρχε γραμμένο επιπλέον στα ελληνικά με μικρού μεγέθους κεφαλαία γράμματα το όνομα του χαράκτη.
Οι πρώτες δραχμές και οι υποδιαιρέσεις τους κόπηκαν στην Βαυαρία από μήτρες που κατασκεύασε στο Μόναχο ο Κόνραντ Λάνγκε, μετέπειτα διευθυντή του Ελληνικού Βασιλικού Νομισματοκοπείου. Συγκεκριμένα τα πρώτα νομίσματα κόπηκαν στο Μόναχο με χρονολογία προγενέστερη από την κυκλοφορία τους το 1833, δηλαδή το 1832. Έτσι έχουμε τις κοπές Μονάχου 1832, 1833 και ακολούθησαν οι κοπές των Παρισίων από το 1833 και αργότερα της Αθήνας από το 1836 στο νομισματοκοπείο Αθηνών με μηχανήματα που η Αντιβασιλεία έφερε από τη Βαυαρία έδρα του οποίου ήταν στο Υπουργείο Οικονομικών, στην πλατεία Υπουργείου Οικονομικών ή Πλατεία Νομισματοκοπείου, σημερινή πλατεία Κλαυθμώνος.
Ο βασιλιάς Όθων σε νεαρή ηλικία κατά την περίοδο της αντιβασιλείας.
Η δραχμή αντικατέστησε τα νομίσματα του Καποδίστρια, τους φοίνικες, με την αντιστοιχία 1 φοίνικας = 93 λεπτά, ενώ τα χάλκινα ανταλλάσσονταν στο 80% της ονομαστικής τους αξίας. Τελευταία ημερομηνία προθεσμία ανταλλαγής ορίστηκε η 13η Οκτωβρίου 1833 ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους απαγορεύτηκε ρητά η αποδοχή τουρκικών νομισμάτων από τα δημόσια ταμεία σε μια προσπάθεια να επιβληθεί το νέο νόμισμα.
Τέλος για την ιστορία να αναφέρουμε την ετυμολογία λέξης δραχμή η οποία προέρχεται από το ρήμα δράττω, που σημαίνει αρπάζω (> δράττομαι = πιάνω σφικτά). Στην αρχαιότητα, μία δραχμή ήταν ίση προς 6 οβολούς, νόμισμα το οποίο στην παλαιότερη μορφή του είχε σχήμα σιδερένιας σούβλας. Το πάχος του ήταν τόσο, ώστε η χούφτα ενός ανδρικού χεριού να μπορεί να πιάσει έξι από αυτούς. Έτσι εκ του δράττω (όσους οβολούς μπορούσε ν’ αδράξει η παλάμη) προκύπτει η λέξη δραχμή.
Η πρώτη ασημένια δραχμή, 1832
Share On Facebook
Tweet It
