Στις 14/21 Φεβρουαρίου 1921 έγιναν οι γάμοι του διαδόχου Γεωργίου της Ελλάδος με την πριγκίπισσα Ελισάβετ της Ρουμανίας στο χιονισμένο Βουκουρέστι . Μάταια τα συνεργεία του Δήμου προσπαθούσαν να καθαρίσουν τους δρόμους, ιδιαίτερα στην κεντρική οδό Galea Victoriei (λεωφόρος της Νίκης) απ΄όπου θα περνούσε η γαμήλια πομπή. Την ελληνική βασιλική οικογένεια εκπροσώπησε ο πρίγκιπας Νικόλαος και η σύζυγός του μεγάλη δούκισσα Ελένη της Ρωσίας. Ο επίσημη αιτία της απουσίας του βασιλέως Κωνσταντίνου και της βασίλισσας Σοφίας ήταν το πένθος που έφεραν από τον πρόσφατο θάνατο του γιου τους, Αλέξανδρου. Ο ανεπίσημος λόγος ήταν πως η Κυβέρνηση της Ρουμανίας πίστευε πως οι Σύμμαχοι θα δυσαρεστούνταν με την παρουσία του (ανεπιθύμητου) βασιλιά Κωνσταντίνου στην Ρουμανία. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν παρέστη ο βασιλιάς Φερδινάνδος στους γάμους του γιου του Καρόλου που έγιναν στην Αθήνα λίγες ημέρες αργότερα με την πριγκίπισσα Ελένη.
Πρώτα έγινε ο πολιτικός γάμος στην μεγάλη αίθουσα των ανακτόρων του Βουκουρεστίου και μετά από την κύρια είσοδο των ανακτόρων ξεκίνησε η πομπή. Μια άμαξα με πολυτελή κρύσταλλα μετέφερε το διαδοχικό ζεύγος στη Μητρόπολη του Αγίου Δημητρίου. Εισήλθαν πρώτοι στον ναό ο Γεώργιος με την Ελισάβετ ακολουθούμενοι από τα μέλη του Ρουμανικού και Ελληνικού βασιλικού οίκου. Ο διάδοχος Γεώργιος φορούσε την στολή του υπασπιστή του πατέρα του, στολή Έλληνα συνταγματάρχη με τον ελληνικό Μεγαλόσταυρο. Η τελετή έγινε αρχικώς στην ρουμανική γλώσσα και μετά στα ελληνικά. Τα στέφανα αντάλλαξε ο πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδος και η αδερφή της νύφης, πριγκίπισσα Μαρία. Στο τέλος ο Ρουμάνος Μητροπολίτης διάβασε τις ευχές του στα ελληνικά και τους συμβούλευσε όταν γίνουν βασιλείς ν΄αγαπούν τον λαό, να είναι φιλάνθρωποι και να γνωρίζουν την λαϊκή βούληση, την οποίαν θα πρέπει να σφυγμομετρούν συχνά. Κατά την διάρκεια του Μυστηρίου αεροπλάνα διέγραφαν κύκλους. Οι νεόνυμφοι επέστρεψαν στα ανάκτορα δεχόμενοι τις επευφημίες του κόσμου. Στο επίσημο γεύμα που προσφέρθηκε σε διακόσιους καλεσμένους, ο βασιλιάς Φερδινάνδος έλαβε τον λόγο με τον οποίον εξέφρασε την χαρά του και την πεποίθηση πως μέσω αυτού του γάμου θα συνδεθούν πιο πολύ η Ελλάδα και η Ρουμανία. Απευθυνόμενος μετά στον διάδοχο Γεώργιο είπε:
– «Και εσύ αγαπητέ Γεώργιε να είσαι ευτυχής με την σύζυγό σου. Αν δε οι προσφιλείς γονείς σου δεν μπόρεσαν να παραστούν στους γάμους σου, οι ευχές τους ραίνουν τα στέφανα τα οποία σε ένωσαν με την αγαπημένη μου κόρη».
Το βράδυ εδόθη μεγάλη δεξίωση στην οποία παρευρέθησαν 2.000 επίσημοι καλεσμένοι, μεταξύ των οποίων ήταν και ο πρωθυπουργός Αβερέσκο.
Οι εφημερίδες στην Αθήνα έγραφαν: «Επήλθεν επί μακράν σειράν ετών τοιαύτη επιμιξία μεταξύ των δύο λαών, ώστε σήμερον το γεγονός της στενής συγγένειας των δύο βασιλικών οίκων να φαίνεται ως το φυσικότερον των γεγονότων. Η ιστορία ομιλεί σαφώς επί του σημείου τούτου».
Η πριγκίπισσα Ελισάβετ έλαβε ως προίκα 4 εκατομμύρια λέι από την Κυβέρνηση της χώρας της, τα οποία ποτέ δεν έφθασαν στην Ελλάδα. Όταν στην διάρκεια του έγγαμου βίου της στην Αθήνα, απαιτούσε κάποιες υλικές παροχές , η βασίλισσα Σοφία της υπενθύμιζε αυτό το γεγονός…. Επίσης η μητέρα της , βασίλισσα Μαρία, της έκανε δώρο πολύτιμα κοσμήματα , μεταξύ των οποίων και μια διαμαντένια αλυσίδα που έφερε σμαράγδια εξαιρετικής ποιότητα, που είχε αγοράσει από μέλος του οίκου των Ρομανώφ, ενώ οι κυρίες του Βουκουρεστίου της προσέφεραν ένα διάδημα από πλατίνα και διαμάντια. Ο Γεώργιος εδέχθη ως δώρο ένα πανάκριβο αυτοκίνητο Rolls-Royce και 12 υπέροχα καθαρόαιμα άλογα που ανήκαν παλαιότερα στον τσάρο της Ρωσίας.
Με επιστολή που απηύθυνε στον πρωθυπουργό Αβερέσκο, η Ελισάβετ, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τα αισθήματα που εκδήλωσε ο λαός της πατρίδας της στον Γεώργιο και στην ίδια, του ανακοίνωσε πως θα προσέφερε τριακόσιες χιλιάδες λέι για υποτροφίες σε φοιτήτριες της Ιατρικής Σχολής, ενώ ο πατέρας της προσέφερε το ίδιο ποσό για την προικοδότηση ορφανών κοριτσιών από τον Μεγάλο Πόλεμο.
Οι νεόνυμφοι δεν έφυγαν για μήνα του μέλιτος γιατί έπρεπε να βρίσκονται στην Αθήνα όπου θα γινόντουσαν οι γάμοι του Καρόλου και της Ελένης στις 25 Φεβρουαρίου 1921 (Ιουλιανό ημερολόγιο).
Στις 24 Φεβρουαρίου 1921 ο Γεώργιος με την σύζυγό του και την βασιλική οικογένεια της Ρουμανίας έφτασαν με το «Αβέρωφ» στον Πειραιά.
Η άφιξη της πριγκίπισσας διαδόχου Ελισάβετ στην Αθήνα ήταν πολύ ευχάριστη επειδή συνοδευόταν από όλη της την οικογένειά της, πλην του πατέρα της. Μετά τις χαρές του γάμου του αδερφού της, θα έπρεπε να προσαρμοστεί στη πραγματικότητα της νέας της πατρίδας, όπως πολλές πριγκίπισσες αναγκάστηκαν να κάνουν πριν από αυτήν….
Οι νεόνυμφοι εγκαταστάθηκαν στο μέγαρο Ψύχα στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Σήμερα στεγάζει την αιγυπτιακή πρεσβεία.
Η Ελισάβετ από παιδί είχε μια δύσκολη ιδιοσυγκρασία. Αυτό την καθιστούσε μοναχική και την εμπόδιζε να δημιουργεί νέες φιλίες. Η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας την δυσκόλευε πολύ. Η βασιλική οικογένεια της Ελλάδος αν και πολυπληθής, ήταν πολύ κλειστή. Πιθανώς μεταξύ των μελών της να επικρατούσαν κάποιες αψιμαχίες, αλλά ήσαν πολύ ενωμένοι μεταξύ τους. Δυστυχώς την πριγκίπισσα Ελισάβετ δεν την αποδέχτηκαν ποτέ ως νέο και ισότιμο μέλος τους. Μπροστά της μιλούσαν στα ελληνικά για να μην τους καταλαβαίνει …
Η Ελισάβετ έγραφε στην μητέρα της από την Αθήνα: «Συνάντησα τον θείο Γεώργιο ( πρίγκιπα Γεώργιο, σύζυγο Μαρίας Βοναπάρτης) και την θεία Έλεν ( την σύζυγο του πρίγκιπος Νικολάου) εχθές. Αλλά επειδή μιλούσαν ελληνικά μεταξύ τους, δεν μπορώ να ξέρω αν έλεγαν κάτι ενδιαφέρον» .
Η οικονομική κατάσταση της βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος δεν ήταν ανθηρή. Η Ελλάδα βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία και η βασιλική οικογένεια ελάμβανε πολύ μικρή οικονομική βοήθεια από την Κυβέρνηση. Η Ελισάβετ νοσταλγούσε την οικονομική άνεση και πολυτέλεια που είχε ως πριγκίπισσα της Ρουμανίας.
Λίγο διάστημα μετά την εγκατάστασή της στην Αθήνα ο Γεώργιος έφυγε μαζί με τον πατέρα του, βασιλιά Κωνσταντίνο για την Μικρά Ασία. Η Ελισάβετ έμεινε μόνη της στην Αθήνα όπου έπληττε αφόρητα. Στις αποκριές του 1921 είχε την φαεινή ιδέα να μεταμφιεσθεί σε … νεαρή τουρκάλα! Τον Ιούνιο του 1921 μετέβη και αυτή στην Σμύρνη. Ήταν έγκυος αλλά λόγω των άσχημων συνθηκών που επικρατούσαν στο Κορδελιό όπου διέμενε με τον Γεώργιο, απέβαλε. Δεν θα έκανε ποτέ παιδιά.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα οργάνωσε ένα νοσοκομείο για τους τραυματίες του πολέμου και με την συνεργασία του πρίγκιπα Νικολάου συμμετείχε σε μουσικές εκδηλώσεις ή ζωγράφιζαν παρέα διάφορα τοπία της Αττικής. Είχε συχνή αλληλογραφία με την μητέρα της, στην οποία μετέφερε όλα τα γεγονότα που συνέβαιναν στην βασιλική οικογένεια της Ελλάδος. Φυσικά δεν παρέλειψε να της περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τις βίαιες αντιδράσεις της πριγκίπισσας Αλίκης (συζύγου του πρίγκιπα Ανδρέα), όταν αυτή πληροφορήθηκε τους αρραβώνες της κόρης της πριγκίπισσας Μαρίας της Ελλάδας, Ξένιας, με τον γιό της πάμπλουτης συζύγου του Πρίγκιπα Χριστόφορου, Νάνσυ Λήντς. Η Αλίκη φιλοδοξούσε διακαώς, ο Γουίλιαμ Λήντς, να παντρευτεί μία από τις τέσσερις κόρες της.
Την άνοιξη του 1922 πραγματοποίησε δεύτερη επίσκεψη στην Μικρά Ασία, επίσκεψη που ήταν μοιραία για την υγεία της. Αρρώστησε από τύφο και αναγκάστηκε να γυρίσει εσπευσμένως στην Αθήνα. Λόγω της σοβαρότητας της υγείας της, ο Γεώργιος παρακάλεσε τους γονείς της να έρθουν στην Αθήνα για να συμπαρασταθούν στην κόρη τους. Δυστυχώς ενώ ανάρρωνε από τον τύφο έπαθε σοβαρή πλευρίτιδα και υπέμεινε δύο χειρουργεία χωρίς νάρκωση. Οι γιατροί της συνέστησαν να απομακρυνθεί από το ζεστό αλλά και υγρό κλίμα της Αθήνας.
Στις 8 Ιουνίου 1922 η αδερφή της Μαρία παντρεύτηκε τον βασιλιά Αλέξανδρο Α΄και έγινε βασίλισσα της Σερβίας, Κροατίας και Σλοβενίας. Η Ελισάβετ δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγω της σοβαρής κατάστασης της υγείας της. Η Μαρία σε όλη την διάρκεια των παιδικών της χρόνων αντιμετωπίστηκε ως το πιο άβουλο μέλος της οικογένειας και δεχόταν συχνά τους καγχασμούς της Ελισάβετ. Η άνετη ζωή της, ως βασίλισσας στο Βελιγράδι, δημιούργησε την έντονη ζήλια της Ελισάβετ που έγραφε στην μητέρα της : «τα χρήματα που ξοδεύει η Μινιόν (Μαρία) για να πάρει καραμέλες , τα διαθέτω εγώ για να περάσω δύο χρόνια» . Αγόρασε δε το δώρο του γάμου της Μαρίας με χρήματα που της δάνεισε ο πατέρας της, βασιλιάς Φερδινάνδος.
Ενώ βρισκόταν για ανάρρωση στο παλάτι Πέλες στην Σινάιδα, έγινε η στέψη των γονέων της στις 15 Οκτωβρίου 1922. Η Ελισάβετ είχε γίνει επισήμως βασίλισσα της Ελλάδος από τις 27 Σεπτεμβρίου 1922 μετά την δεύτερη αναγκαστική εξορία του βασιλιά Κωνσταντίνου και της οικογένειάς του. Αδύναμη αλλά πανευτυχής που βρισκόταν στην αγαπημένη της πατρίδα, δεν είχε καμιά βιασύνη να επιστρέψει στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τα βασιλικά της καθήκοντα στο πλευρό του Γεωργίου. Η μητέρα της, βασίλισσα Μαρία ανέφερε πως η Ελισάβετ ήταν εντελώς απροετοίμαστη για τον ρόλο της βασίλισσας. Δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον για την Ελλάδα , δεν επιθυμούσε να κάνει παιδιά, δεν είχε φίλους, δεν νοιαζόταν για τίποτα και δεν εμπιστευόταν κανέναν.
Η Ελισάβετ δεν χρειάστηκε να εκπληρώσει τα βασιλικά της καθήκοντα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βασιλεία του συζύγου της διήρκεσε μόνο 15 μήνες. Ίσως στην διεθνή Ιστορία δεν θα υπάρχει άλλη περίπτωση βασίλισσας που ένιωθε τόσο ευτυχισμένη όσο η Ελισάβετ όταν έπαιρνε τον δρόμο της εξορίας ….
«Δεν θέλησα ποτέ να γίνω βασίλισσα» εκμυστηρευόταν λίγα χρόνια αργότερα σε έναν Άγγλο δημοσιογράφο. «Από την εποχή που ήμουν ακόμη μικρή φοβόμουν την σκέψη αυτή. Ένας από τους λόγους που παντρεύτηκα τον σύζυγό μου ήταν πως πίστευα πως δεν θα ανέρχετο ποτέ στον θρόνο».
Τέλος του δεύτερου μέρους.
Κείμενο: Τέπη Πιστοφίδου.
Βιβλιογραφία:1)Παναγιώτου Πιπινέλη, Γεώργιος Β΄
2)John Wimbes, Elisabeta of the Hellenes,
Passionate woman – Reluctant Queen, Royalty Digest