Συνέντευξη παραχώρησε η πριγκίπισσα Τατιάνα στο «Globe and Mail» και στην δημοσιογράφο Jeanne Beker σχετικά με τη σημασία της κοινωνικής ευθύνης, τις δραστηριότητες της στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, την υποστήριξη της παραδοσιακής βιοτεχνίας με την ελπίδα της διατήρησης της ιστορίας εμπνέοντας νέους Έλληνες καλλιτέχνες και την άνεση στο να ζεις μια φυσιολογική ζωή.
Μετάφραση & επιμέλεια: Ανδρέας Μέγκος
Το να παντρευτείς έναν πρίγκιπα είναι η απόλυτη φαντασίωση για μερικές γυναίκες – αλλά ο ρόλος έρχεται συνήθως με μια αρκετά μεγάλη κοινωνική ευθύνη. Η πριγκίπισσα Τατιάνα ζει την δική της φαντασίωση αντλώντας από μια έμφυτη αγάπη για την ελληνική χειροτεχνία και οδηγώντας μια νέα πρωτοβουλία για να βοηθήσει οικονομικά τους τεχνίτες στην Ελλάδα ώστε να καταστούν οικονομικά αυτάρκεις. Η Τατιάνα η οποία εργάστηκε στη Νέα Υόρκη, στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Diane von Furstenberg πριν παντρευτεί τον πρίγκιπα Νικόλαο το 2010, καθιστά αποστολή της να προσφέρει σε ταλαντούχους τεχνίτες της χώρας της μια διεθνή πλατφόρμα από την οποία να προωθούν στην αγορά τα εμπορεύματά τους.
Η εταιρία της, ΤΡΙΑ ETC, έχει πρόσφατα συνεργαστεί με το Ίδρυμα TreadRight, μια οργάνωση που υποστηρίζει σχέδια που ωφελούν διεθνείς κοινότητες (www.treadright.org), για να δημιουργήσει παγκόσμια διανομή μέσω μπουτίκ μόδας και lifestyle για παραδοσιακά ελληνικά βιοτεχνικά προϊόντα, εργόχειρα, τσάντες, καλύμματα, κεραμικά πιάτα κτλ. Ως θαυμάστρια του Valentino και της υψηλής ραπτικής, η Τατιάνα έχει μια εκλεπτυσμένη άποψη στο επίπεδο που είναι βέβαιο ότι θα εκσυγχρονίσει και θα επωφεληθούν οι παραδοσιακοί Έλληνες τεχνίτες σε αυτό που ήδη κάνουν. Μίλησα με την πριγκίπισσα Τατιάνα για το νέο έργο της, διατηρώντας το ανθρώπινο άγγιγμα στο χώρο της μόδας, και πως είναι να είσαι μια πραγματική πριγκίπισσα.
Πώς ξεκίνησε η ευαισθητοποίηση και η αγάπη σας για τα ελληνικά χειροτεχνήματα;
Μετακόμισα στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια με τον σύζυγό μου, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης. Έτσι, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι έφευγαν από την Ελλάδα, εμείς ερχόμασταν εδώ. Ο σύζυγός μου πάντα ονειρευόταν να ζήσουμε στην Ελλάδα. Όταν φτάσαμε, οι άνθρωποι με πλησίασαν και μου είπαν για την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά των χειροτεχνημάτων στην Ελλάδα και πως αργοπεθαίνει ο κλάδος αυτός. Και έτσι, όλο αυτό το έργο ακριβώς εξελίχθηκε οργανικά. Δεν ήταν κάτι που είχε προγραμματιστεί. Πραγματικά πιστεύω στη δύναμη της υποστήριξης και προώθησης των τεχνιτών σε όλο τον κόσμο.
Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα, πάρα πολύ. Ενθαρρύνει την οικονομική αυτάρκεια μεταξύ των τεχνιτών. Αλλά, επίσης, φαίνεται να ενθαρρύνει μια νέα γενιά τεχνιτών.
Αυτό είναι, ακριβώς. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα δουν ότι υπάρχουν ευκαιρίες και δυνατότητες σε κάτι που ίσως να ξεχαστεί ή να θεωρηθεί ως μια χαμένη τέχνη, χωρίς δυναμικό. Κοιτάζω τώρα περισσότερο στην ποιότητα και από που προέρχονται τα πράγματα, και όχι μόνο να αγοράζω τα πράγματα. Νομίζω ότι οι άνθρωποι επιστρέφουν στις ρίζες τους, και προσπαθούν να ανακαλύψουν ποιοι είναι, από πού προέρχονται. Από τη γεωργία, τη μόδα στα αξεσουάρ, οι άνθρωποι πηγαίνουν πίσω στα βασικά.Έτσι, αν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο κατάρτισης της νεότερης γενιάς, νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό βήμα για να βοηθήσουμε να σωθούν βιοτεχνικές χειροτεχνίες και να διασφαλιστεί ότι δεν θα γίνει μια εξαφανισμένη τέχνη.
Με τις προόδους στην τεχνολογία, θα αρχίσετε να ανησυχείτε ότι ορισμένες από αυτές τις θαυμάσιες ιδέες θα χάσουν το ανθρώπινο άγγιγμα. Αλλά αυτό είναι κάτι που έχετε μια βαθιά εκτίμηση – για το ανθρώπινο άγγιγμα. Πότε ξεκίνησε αυτό για σας σε αισθητικό επίπεδο;
Ένα πράγμα που με κινητοποίησε, που μου άνοιξε τα μάτια ήταν το νυφικό μου, όταν το έφτιαχνα. Δεν είχα καμία ιδέα για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται η προετοιμασία της δαντέλας και οι λεπτομέρειες. Έχω συναναστραφεί με τον Valentino αρκετά, και πραγματικά θαυμάζω το έργο του. Είναι αλήθεια, είχα αναγνωρισιμότητα στον κόσμο της υψηλής ραπτικής. Αλλά θα ήθελα να πω ότι η μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα μου ήταν από τη μητέρα μου. Είναι το πρότυπο στο στυλ μου, και αυτή πάντα αναμειγνύει εθνοτική εμφάνιση με τη σύγχρονη. Αυτό πέρασε και σε εμένα, από την υποστήριξη μου στο Donna Karan’s Urban Zen Foundation και στο Diane von Furstenberg’s Vital Voices project, όταν αυτή εργαζόταν σε πρωτοβουλίες με γυναίκες από την Αφρική. Πάντα με ενδιέφεραν αρτιστικά αξεσουάρ. Μου αρέσει αυτή η φολκλόρ εμφάνιση .
Τα τελευταία τρία χρόνια, έχω κρατήσει ένα πραγματικά χαμηλό προφίλ. Ήθελα να εγκατασταθώ στην Ελλάδα και να δω πως είναι, και όλοι μου είπαν ότι χρειάζονται δύο χρόνια για να εγκλιματιστείς και εγώ δεν τους πίστευα και δεν ήθελα να τους πιστέψω, γιατί δεν είχα τρία χρόνια για να πάνε χαμένα. Αλλά στην πραγματικότητα έτσι είναι. Είμαι εδώ δύο σχεδόν χρόνια και τώρα νιώθω έτοιμη να αρχίσω να βγαίνω παραέξω προωθώντας και υποστηρίζοντας γιατί κάνω κάτι που είναι πραγματικά, πολύ κοντά στην καρδιά μου. Συνεργαζόμαστε με τους υπάρχοντες σχεδιαστές επειδή είναι ακριβώς ο συνεργάτης μου και εγώ. Δεν έχουμε εμπειρία στον σχεδιασμό και έτσι δουλεύουμε με διαφορετικούς σχεδιαστές και θα δούμε πώς εξελίσσεται.
Όταν παντρευτήκατε τον πρίγκιπα και μπήκατε σε έναν κόσμο που οι περισσότεροι από εμάς θα μπορούσαν μόνο να ονειρευτούν, πώς σας άλλαξε, συνειδητοποιώντας ότι ξαφνικά είχατε αυτή την πλατφόρμα, και αυτό το είδος της ευθύνης για να αντεπεξέλθετε; Σας άλλαξε;
Όχι, εννοώ, για να είμαι ειλικρινής, είναι αρκετά ενδιαφέρον. Ήμουν εκπρόσωπος φιλανθρωπίας στο λύκειο, σπούδασα κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Georgetown, έκανα αρκετή κοινωνική εργασία. Κοινοτική υπηρεσία ήταν ανέκαθεν κάτι πολύ κοντά στην καρδιά μου. Νομίζω ότι αφότου παντρεύτηκα τον Νικόλαο αυτό εξελίχθηκε μέσα μου. Και τώρα βρήκα μια διέξοδο. Η ειρωνεία είναι ότι πριν παντρευτώ τον άντρα μου, ένιωσα ότι έπρεπε να συμπεριφέρομαι σαν πριγκίπισσα και να ντύνομαι σαν πριγκίπισσα, και να φορώ τιάρες και καλσόν και μπεζ γόβες. Και εγώ συμπεριφερόμουν κάπως σαν πριγκίπισσα! Και τώρα απλά τυχαίνει να είμαι παντρεμένη με έναν πρίγκιπα. Ζω μια πολύ, πολύ φυσιολογική ζωή. Είμαι πολύ δραστήρια, πολύ αθλητική. Έχω μια καθημερινή ρουτίνα όπως όλοι οι άλλοι. Κάποια στιγμή θα βάλω ένα επίσημο φόρεμα και μια τιάρα. Αλλά πέρα από αυτό, η ζωή μου είναι πολύ απλή, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ συναρπαστική. Νομίζω ότι η ειρωνεία είναι ότι μετά που παντρεύτηκα πρίγκιπα, κατάλαβα ότι δεν πρέπει να φέρεσαι σαν πριγκίπισσα, αλλά να είσαι ακριβώς αυτός ο άνθρωπος που πραγματικά είσαι.
♦ Απαγορεύεται ρητά η αντιγραφή του παρόντος άρθρου ολόκληρου ή μέρους αυτού καθώς και η αναδημοσίευση του με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσον!
Share On Facebook
Tweet It
