ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Ετήσιο μνημόσυνο στην μνήμη του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄

Ένας χρόνος από τον θάνατο του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β'

Πρίγκιπας Παύλος: Η πρώτη του συνέντευξη μετά το θάνατο του Βασιλέως Κωνσταντίνου

Η “επιστροφή” της βασίλισσας Όλγας στην πόλη που αγάπησε πολύ

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ / 09/09/2016
 
thumbnail_245487-b
Του Νίκου Παπακωνσταντίνου
 Η Πανρωσική Στρατιωτική-Ιστορική Ένωση χρηματοδότησε την φιλοτέχνηση του αγάλματος της Βασίλισσας Όλγας και το δώρισε στον δήμο Θεσσαλονίκης. Τα αποκαλυπτήρια θα γίνουν το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου από τον υπουργό Πολιτισμού της Ρωσίας. Πιστεύω ότι ο ρώσος γλύπτης Andrey Korobtsov βασίστηκε σε μερικές από τις παρακάτω φωτογραφίες της Βασίλισσας.
thumbnail_1
                                                                     thumbnail_3
                                                                       thumbnail_11
Το άγαλμα είναι ωραίας τέχνης, η αλήθεια βέβαια είναι ότι θυμίζει περισσότερο την νεαρή Όλγα που ήρθε από την μακρινή Ρωσία, παρά την ώριμη Όλγα που έφθασε στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη!
 Ο Βασιλεύς Γεώργιος εισήλθε στην Θεσσαλονίκη στις 29 Οκτωβρίου 1912, λίγες μέρες μετά την κατάληψη της, και έφυγε νεκρός, μετά την δολοφονία του την 5η Μαρτίου 1913. Η Βασίλισσα Όλγα έφθασε μερικές ημέρες μετά και παρέμεινε με τον Βασιλιά επί ένα μήνα. Το βασιλικό ζεύγος εγκαταστάθηκε στην έπαυλη του Περικλή Χατζηλαζάρου.

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2%ce%b1

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2%ce%b2

Ήταν ένα κομψό μέγαρο κτισμένο στα 1890. Ήταν στην συνοικία των Εξοχών ή στους Πύργους, σε μια περιοχή όπου βρισκόντουσαν και εκατό επαύλεις, με είσοδο των κήπων από την σημερινή λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας. Οι περισσότερου κήποι έφταναν μέχρι την θάλασσα, όπου υπήρχαν μικρές ιδιωτικές προβλήτες για τα μπάνια αλλά και για την αναχώρηση με πλωτό μέσο για το κέντρο της πόλης. Στις φωτογραφίες μας  βλέπουμε την έπαυλη Χατζηλαζάρου από την είσοδο του κήπου, από την πλευρά της θάλασσας και από την προβλήτα. Θα την δούμε και σε σημερινές φωτογραφίες. Ειναι ευτύχημα που, αν και τραυματισμένη, παραμένει όρθια, κατοικείται πάντα, και θυμίζει το βασιλικό παρελθόν της συμπρωτεύουσας.

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2-%cf%83%cf%84

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2-7

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2%ce%b3

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-2%ce%b4

Η Βασίλισσα Όλγα, τους μήνες εκείνους έκανε πολλές φορές το ταξίδι Θεσσαλονίκη-Αθήνα, τον περισσότερο όμως καιρό ήταν με τον Βασιλιά. Ήταν μαζί του στις 11 Δεκεμβρίου 1912 για να γιορτάσουν τα γενέθλιά του των 67 χρόνων, τα τελευταία του γενέθλια. Επέστρεψε στην Αθήνα για λίγες μέρες, για να επισκεφτεί τα Νοσοκομεία της και τους τραυματίες και πάλι αναχώρησε για την Θεσσαλονίκη για να είναι μαζί με τον Βασιλιά τα Χριστούγεννα.

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-3

Γεώργιος Α’ και Όλγα, από πίσω τους ο διάδοχος Κωνσταντίνος. Πατέρας και γιος φέρουν στολή εκστρατείας. Η έγκυρη Illustration με τους πάντα ενημερωμένους πολεμικούς της ανταποκριτές γράφει ότι είναι στην Θεσσαλονίκη, την ημέρα των γενεθλίων του Βασιλιά. Ο Μαρκεζίνης στην Ιστορία του γράφει ότι μεταβαίνουν σε ναό της Θεσσαλονίκης, όπου ετελέστη μεγάλη δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλης. Η Όλγα ήταν μαζί με τον Γεώργιο όταν στις 21 Φεβρουαρίου του 1913 έφθασε η χαρμόσυνη είδηση της κατάληψης, από τον αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο, των Ιωαννίνων. Η ίδια περιγράφει : «Φαντάσου, είναι η πρώτη φορά εις την ζωήν μου, που ήκουσα τον Βασιλέα να σιγοτραγουδή το πρωΐ, που μας ήλθεν η είδησις, ότι «επήραμε τα Γιάννινα !!».  Δύο μέρες μετά, στις 23 Φεβρουαρίου, η Βασίλισσα έφυγε από την Θεσσαλονίκη, έφθασε στην Αθήνα, ανεφοδιάστηκε και αναχώρησε για Πάτρα, Λευκάδα, Πρέβεζα, Φιλιππιάδα. Έλεγε :«Έπειτα, θα υπάγω εις τα Γιάννινα με τον Βασιλέα, όχι μόνη μου βέβαια!» Δεν πήγαν ποτέ!  Γύρισε στην Αθήνα και ετοιμαζόταν να ταξιδέψει και πάλι. Στις 5 Μαρτίου 1913, ο Βασιλιάς της θα ποτίσει με το αίμα του το χώμα της Θεσσαλονίκης, για να εδραιώσει έτσι ότι ανήκει στο Ελληνικό Βασίλειο. Η Όλγα θα ανέβει μια τελευταία φορά για να φέρει πίσω τον νεκρό σύζυγό της….

Θα κλείσω με την περιγραφή μερικών ωρών από την ζωή του βασιλικού ζεύγους τους μήνες εκείνους, από την Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Ήταν πολεμικός ανταποκριτής κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο της αλεξανδρινής «Εφημερίδος» και καταγράφει αλλά και σκιτσάρει με μοναδικό τρόπο τα πολεμικά γεγονότα και τα πρόσωπα. Στις 18 Δεκεμβρίου 1912 επισκέφτηκε στην έπαυλη Χατζηλαζάρου τον Γεώργιο και την Όλγα για να τους σκιτσάρει. Να τα σκίτσα των Βασιλέων, να και η περιγραφή της συνάντησης.

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-4

%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-4%ce%b2(Τα σκίτσα αυτά αγοράστηκαν από τον βασιλόπαιδα Γεώργιο και την πριγκίπισσα Μαρία. Δεν γνωρίζω που βρίσκονται σήμερα και σε ποιον ανήκουν).

«Ο ήλιος εκρύφθηκε πίσω από τον Όλυμπο, του οποίου οι μεγαλοπρεπείς βαθυγάλανες γραμμές διαγράφονται διαυγείς στον κατάχρυσον ουρανό που όσον πάει και πορφυρώνεται. Η θάλασσα, πεσμένη στην αγκαλιά της απέραντης ακρογιαλιάς, με τα βουνά ολόγυρα, δέχεται της φλογερές  ανταύγειες μέσα στ’ αμέτρητα βάθη της και λάμπει ολοπόρφυρη σαν από αίμα, σαν από χρυσάφι. Όμως, σιγά σιγά απλώνονται οι διαφανείς, μενεξεδένιοι πέπλοι του βραδυού και σκεπάζουν θαμπά, γλυκά τ’ ολόλαμπρο πανηγύρι του φωτός που σκορπίζεται πίσω από τα ύψη του Ολύμπου.

Χλωμόλευκη, η Βασίλισσα η μαυροφορεμένη, με το ασημένιο στέμμα των μαλλιών της, κάθεται στη σιωπηλή αίθουσα. Το κομμάτι της χρυσωμένης θάλασσας που πλαισιώνουν τα μεγάλα παράθυρα με το σκοτεινό περιθώριο των πεύκων του κήπου φαίνεται σαν το χρυσωμένο βάθος βυζαντινής αγιογραφίας.  Η Βασίλισσα κρατεί στα λευκά της χέρια ένα χαρτί και το διαβάζει. Πόνος βαθύς ζωγραφίζεται στην γλυκυτάτη μορφή της κι’ ένα δάκρυ σιγοτρέμει στην άκρη των βλεφάρων της.                                                                                                            Είνε γράμμα από την Ήπειρο, λέγει με την απαλή φωνή της, που βγαίνει με τόνους βαθειάς συμπαθείας και συγκινήσεως.
-Τι δυστυχία ! Πόσοι πληγωμένοι πάλιν ! και πόσοι σκοτωμένοι !
Η ευσπλαχνική Βασίλισσα ξέρει τόσο πολύ να συμπονή το λαό της· με ευαγγελικήν απλότητα πηγαίνει στο προσκέφαλο των ασθενών και φροντίζει για τους πάσχοντας που είνε τώρα τόσοι πολλοί…
        Οι φτωχοί στρατιώται, οι βουνήσιοι εύζωνοι την προσαγορεύουν με την απλήν τους οικειότητα «κυρά Βασίλισσα», ή «κυρία Μεγαλειοτάτη». Επαινεί τας κυρίας των Αθηνών δια την μεγάλην των αφοσίωσιν εις το έργον της περιθάλψεως των τραυματιών και ασθενών του πολέμου, και όλες της Ελληνίδες αι οποίαι αυθορμήτως έσπευσαν απ’ όλα τα μέρη να εργασθούν για της ανάγκες της Πατρίδος.
            Ο Βασιλεύς διαβάζει εφημερίδες, έγγραφα, τηλεγραφήματα, που αφήκεν αθορύβως ο θαλαμηπόλος επάνω στο τραπεζάκι. Ωραία φωτιά λαμπαδίζει εις την εστίαν και χύνει γλυκειά ζέστη και κόκκινες αναλαμπές στα τριγύρω έπιπλα και στον κόκκινο ανατολίτικο τάπητα, όπου είνε ξαπλωμένα και κοιμούνται τον αμέριμνο ύπνο του ζώου δυο βαθύχρωμα σκυλιά της Σκωτίας. Ησυχία και σιωπή· η Βασίλισσα σε λίγο τον πλησιάζει και του ψιθυρίζει κάτι. Ο Βασιλεύς ιπποτικώτατος αφίνει αμέσως την εφημερίδα και τα χαρτιά και τοποθετείται σε πολυθρόνα ευθυτενής, με την κεφαλήν υψηλά και μ’ ένα αδιόρατον μειδίαμα στα πολύξερα μάτια του.
            Εν τούτοις, εις το σκίτσο φαίνεται πολύ σοβαρός και, όταν η Βασίλισσα του κάμνει την παρατήρησιν, πως έπρεπε να είνε, όπως συνήθως, ολίγο γελαστός :
          -Δεν πειράζει, απαντά με το λεπτό του μειδίαμα, να φαίνομαι σοβαρός· θα λέγουν ότι είμαι, ένεκα των περιστάσεων.»
%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bb-5%ce%b2

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Εντυπώσεις από τον Πόλεμο του 1912-13. Μακεδονία-Ήπειρος, της Θάλειας Φλωρά-Καραβία. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων. 2012.
2. Όλγα, η Βασίλισσα των Ελλήνων, της Ιουλίας Καρόλου. Τυπογραφείον “Εστια”. 1934.
3. Les Grands Dossiers de l’ ILLUSTRATION. 1987.
4. Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, του Σπ. Β. Μαρκεζίνη. Πάπυρος. 1966.
Φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του κυρίου Παπακωνσταντίνου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την συνεργασία του.






Σχετικά άρθρα





2 Σχόλια
on 09/09/2016

Νικο Παπακωνσταντινου Δεν Υπαρχουν λογια !!!μονο ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!!

Reply

on 09/09/2016

Νομίζω ότι αυτή τη φορά η συγγραφική πέννα της Θάλειας Φλωρά-Καραβία, στάθηκε πιό επιδέξια από τις μολυβιές των σκίτσων της. Και όμως ο συνδυασμός σκίτσων και αφήγησης, φέρνει ολοζώντανες μπροστά μας τις προσωπικότητες των Βασιλέων που σε 2-3 μήνες θα χώριζαν γιά πάντα.

Reply



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *