«Η μοίρα των βασιλέων δεν είναι πάντα αξιοζήλευτη. Συμβαίνει βέβαια πολλές φορές να έχουν την τύχη να ζουν και να ηγεμονεύουν σε περιόδους ευημερίας και ευτυχίας του Έθνους των. Και είναι αληθινά ευτυχισμένοι οι Βασιλείς εκείνοι, που όταν φθάση το πλήρωμα του χρόνου, φεύγουν από τον κόσμον αυτόν αντικρίζοντας για τελευταία φορά τον ουρανό της πατρίδος των.
Είναι όμως και Βασιλείς που το πέρασμα του χρόνου τους επιφυλάσσει ημέρες ανέφελες και ημέρες σκοτεινές, που τους χαρίζει το χαμόγελο και το δάκρυ, τη χαρά και την θλίψι. Δοξασμένοι και αγαπητοί από τον λαό τους, όταν το έθνος βαδίζει το δρόμο τον σπαρμένο από δάφνες και λουλούδια, ανεπιθύμητοι όταν οι ανεξιχνίαστες θελήσεις της μοίρας ξεσπούν βίαια και πλήττουν χωρίς οίκτο την Πατρίδα. Τότε η ζωή των Βασιλέων είναι ένα αληθινό μαρτύριο. Πάθη, μίση, συκοφαντίες υψώνονται γύρω από τον Θρόνο τους και τον κλονίζουν. Σε όλα αυτά οι Βασιλείς δεν μπορούν να αμυνθούν ούτε να απαντήσουν, γιατί δεν τους το επιτρέπει το αξιωμά τους. Και τότε παίρνουν τον δρόμο της εξορίας πικραμένοι, αλλά με την συνείδησι ήσυχη ότι έκαμαν το καθήκον τους.
Κάποτε ο ίδιος ο λαός τους καλεί και πάλι μετανοιωμένος. Καμμιά φορά όμως πεθαίνουν στα ξένα με την νοσταλγία της αγαπημένης πατρίδος στην ψυχή τους που φεύγει. Και βρήσκουν στην ξένη γή την φιλοξενία που τους αρνήθηκε η δική τους, με την ελπίδα ότι κάποια ημέρα θα ξαναγυρίσουν, έστω και νεκροί, για να βρούν την αιώνια ξεκούρασι στο ελαφρύ χώμα της Πατρίδος…..
Αυτή ήταν η πραγματική μοίρα του Κωνσταντίνου και της Σοφίας , των Βασιλέων της Ελλάδος, που συνέδεσαν την ζωή τους και τ’ονομά τους με την δόξα και το μεγαλείο της φυλής».
Κείμενο από το βιβλίο του Ανδρέα Σκανδάμη , Βασίλισσα Σοφία , Εκδόσεις Πέτρου Δημητράκου, Αθήνα 1947
Share On Facebook
Tweet It
