Το 2013 ήταν έτος πολλών επετείων που σχετίζονται με την Ελληνική βασιλική οικογένεια. Καταρχήν, η επέτειος των 100 ετών από το θάνατο του βασιλιά Γεωργίου, του ιδρυτή της Δυναστείας, του δημιουργού του Τατοΐου, του μακροβιότερου βασιλιά της Ελλάδος. Κατά δεύτερον, η επέτειος των 150 ετών της Ελληνικής βασιλικής οικογένειας.
Από τον Μάρκο Τσάκα
Σημαντικός αριθμός, καθώς η Ελληνική βασιλική οικογένεια είναι από τις μακροβιότερες στην Ευρώπη, κι ας μην βασιλεύει πια. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετρά περισσότερα χρόνια βασιλείας και από χώρες όπως η Νορβηγία, η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Σουηδία μόλις το 1905, αλλά παρόλα αυτά υπάρχει η αίσθηση ότι η χώρα μας δεν είχε «βασιλική» παράδοση, κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
Το πρόβλημα όμως είναι, αν θα εξακολουθήσει αυτή η «παράδοση» να υπάρχει, και να διαδίδεται από γενιά σε γενιά, ακόμη κι αν η Ελληνική βασιλική οικογένεια δεν βασιλεύει. Και το πρόβλημα είναι εδώ, είναι υπαρκτό, και δημιουργείται, με μεγάλη μου λύπη οφείλω να πω, και από την απροθυμία της ίδιας της βασιλικής οικογένειας να μιλήσει για την ιστορία της, να διασώσει την υστεροφημία της στις επόμενες από τον τελευταίο βασιλιά, Κωνσταντίνο, γενεές.
Ασφαλώς και την ιστορία της και την υστεροφημία της, δεν μπορούν να επωμιστούν οι διάφορες «οργανώσεις», που με σχεδόν «παραθρησκευτική» αίσθηση του καθήκοντος και φανατισμό, περισσότερο κακό κάνουν, παρά καλό, κινούμενες μεταξύ μιας πλαστής έννοιας της βασιλείας, όπως αυτές την αντιλαμβάνονται, και ενός παρελθόντος που δεν μπορεί να υπάρξει στο μέλλον. Που δεν αντιλαμβάνονται ότι η βασιλεία και η βασιλική οικογένεια δεν είναι ένας θεσμός που στρέφεται εναντίον κανενός «αντιπάλου» ούτε είναι το «μάννα εξ ουρανού» που θα σώσει την…υφήλιο από την κρίση ή θα πάρει την Πόλη. Είναι άλλωστε εμφανής η απόσταση που έχει πάρει εδώ και χρόνια ο βασιλέας από όλες αυτές τις ομάδες, ακόμη και αν από ευγένεια, μπορεί στο παρελθόν να δέχθηκε αρκετά μέλη της στο εξωτερικό.
Ούτε η ιστορία της Ελληνικής βασιλικής οικογένειας μπορεί να διασωθεί μέσα από τα ιλουστρασιόν περιοδικά που βλέπουν την υπόθεση περισσότερο ως μια ακόμη επίδειξη κοσμικότητας και επίδειξη μόδας, παρά ως ιστορία της χώρας που οφείλουμε όλοι να μάθουμε, περισσότερο από το τι καπέλο φόρεσε η τάδε πριγκίπισσα ή ποια φωτογραφία ανέβασε στο instagram η δείνα πριγκίπισσα.
Το παρόν ιστολόγιο ξεκίνησε μια προσπάθεια που έπρεπε κανονικά να την έχουν ξεκινήσει άλλοι. Την προσπάθεια να καλύψει το κενό που για πολλά χρόνια παρέμεινε ανοιχτό σχετικά με την παρουσία της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας στο ιστορικό, πολιτιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου μας. Στόχος μας είναι να παρέχουμε ενημέρωση για ιστορικά πρόσωπα που δεν είναι ευρέως γνωστά αλλά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα. Στόχος μας είναι επίσης να φέρουμε τους Έλληνες σε επαφή με την πλούσια Ευρωπαϊκή Βασιλική Ιστορία αλλά και τους ξένους σε επαφή με ιστορικά τεκμήρια που αφορούν την παρουσία της Δυναστείας Γεωργίου Α” στον Ελλαδικό χώρο.
Προσπαθούμε να γίνουμε «ορκωτοί λογιστές της Ιστορίας», όχι να παρουσιάσουμε την βασιλεία και την Ιστορία της μέσα από «γραφικές» περιγραφές του παρελθόντος και άναρθρες κραυγές μίσους για το τι έγινε στο παρελθόν, γιατί μας ενδιαφέρει το μέλλον. Αυτή την προσπάθεια, κανονικά, θα έπρεπε να την είχε αρχίσει η ίδια η Ελληνική βασιλική οικογένεια. Δυστυχώς όμως, η απροθυμία είναι παροιμιώδης.
Το πρόσφατο ντοκυμαντέρ για τα 50 χρόνια από το θάνατο του βασιλιά Παύλου, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να παραδειγματιστούν όλοι και να καταλάβουν ότι ο κόσμος διψά να μάθει την ιστορία της βασιλικής οικογένειας της χώρας του, ανεξάρτητα από το που τοποθετείται ο καθένας πολιτικά. Δυστυχώς, το μήνυμα δεν ελήφθη. Κι έτσι μια σημαντική επέτειος, τα 150 χρόνια της οικογένειας, πέρασε χωρίς ούτε μια ανακοίνωση, χωρίς ούτε καν μια υπόμνηση, πολύ δε περισσότερο κάποιον εορτασμό. Και δεν υπάρχει πια, 11 χρόνια από την στιγμή που τα μέλη της βασιλικής οικογένειας επέστρεψαν στην Ελλάδα, καμιά δικαιολογία περί…πρόκλησης και άλλα τέτοια.
Γνωρίζω ότι θα κατηγορηθώ και πάλι, από πολλούς «ζηλωτές» του θεσμού, αλλά ως γνώμονα μου είχα και έχω πάντα, την αλήθεια, η οποία πρέπει να λέγεται πάντα, ανεξάρτητα από την πίστη μας και την αγάπη μας στον θεσμό, που είναι αδιαπραγμάτευτες. Άλλωστε, μόνο ο Θεός δεν επιδέχεται κριτικής.
(Σημ: Η φωτογραφία είναι από το πρώτο Πάσχα στην πατρίδα της Ελληνικής βασιλικής οικογένειας το 2003, από την περιφορά του Επιταφίου στο χωριό Νεοκεσάρεια Ιωαννίνων, όπου ήμασταν παρόντες κι εμείς)
Share On Facebook
Tweet It
